Bu duyguyu bir sene önce oğlumu ilk kucağıma aldığım an yaşamıştım. 

Koklamaya doyamadığım, bakmaya kıyamadığım bu güzellik benimdi. Rüyadaydım ama uyumuyordum, masal gibiydi  ama gerçekti. 

Bir daha asla böylesi bir duygu yaşayamam, bu dünyanın en muhteşem hissi... Tekrarlanmaz bir daha diye emin emin düşünmüştüm o zaman. Ama yaşadım... Şanlı Azerbaycan Ordusunun Suqovuşanı düşman işgalinden kurtardığını duyduktan sonra, Suqovuşanın o cennet bahçesini andıran resimlerini gördüğüm an, o tanıdık  duygu sardı yine dört yanımı.

Kaybettiğimiz ve bunca zaman hiç varamadığımız bu VATAN Toprağı tüm güzelliğiyle yine bizimdi...

Rüyadayım ama uyumuyorum... Masal gibi ama gerçek... 

Bu, hayata bir can getirmek kadar Kutsal bir duygu.

Bu adaletin zaferi, Türklüğün hüneri. Bu yıllar süren acılarımızın, sancılarımızın bitişi. Bu yeniden varoluş. 

Sarıgelin kadar narin, Qarabağ Şikestesi kimi Ezemetli bir duygu bu. 

Bu duyguyu yaşamamıza vesile olduğunuz için teşekkürler Ali Baş Kumandan , Var ol kardeşliğin AK yüzü Türkiye'm, gözün Aydın olsun yumruk gibi kenetlenen Azerbaycan'ım, Gazan Kutlu Olsun Ey Kahraman Azerbaycan Askeri... 

Durmak yok, yolumuz Şehirlerin Sultanı ŞUŞAYA varıncaya kadar...