Nagehan Alçı, Ülkücüleri hedef aldı

Habertürk yazarı Nagehan Alçı, MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin “5.000 ülkücü Kerkük’e gitmeye hazır” sözleriyle ilgili, “: MHP, sanki başından beri Irak’a girmek için yer arıyor; ülkücüler hangi sıfatla, nereye gidecek?” diye sordu.

Alçı, “Neye hazır bu ülkücüler? Silahlanıp askerlik yapmaya mı? Şayet oraya askeri olarak girme kararı alınırsa (ki bence bu fevkalade yanlış olur) gidecek olan Mehmetçik” diye yazdı.

Alçı’nın yazısındaki ilgili bölüm şöyle:

Türkiye kendi güvenlik kaygısıyla referandumda ısrar edilmesine karşı çıkmakta haklı. Bölge karışık, DEAŞ ile savaş sürüyor, Suriye paramparça, yeni bir kaos doğması ihtimali Ankara’yı elbette rahatsız ediyor.

Öte yandan MHP’nin söylemi bu kaygı üzerine kurulu değil. Başından beri sanki Irak’a girmek için yer arıyor. Devlet Bahçeli’nin “5 bin ülkücü Kerkük’e gitmek için hazır” açıklaması ne anlama geliyor? Neye hazır bu ülkücüler? Silahlanıp askerlik yapmaya mı? Şayet oraya askeri olarak girme kararı alınırsa (ki bence bu fevkalade yanlış olur) gidecek olan Mehmetçik. Ülkücüler hangi sıfatla, nereye gidecek?

Kerkük’te Türkmenlerle ilgili zor durum malum. Dün Türkmen Cephesi Lideri Erşat Salihi ile uzun uzun konuştum. Kendilerini tehdit altında hissediyorlar. Malum önceden yüzde yüzde 50’lerde olan Türkmen nüfus bugün yüzde 20-25’lerde. Kürt nüfusu ise kentin yüzde 50’sini oluşturuyor.

Zaman içinde göçlerle sayıları azalan Türkmenler tedirgin ve en büyük güvence olarak da Türkiye’nin varlığını görüyorlar. Orada kitlesel bir gerginlik olmaması için Türkiye teyakkuzda. Tek bir Türkmen’in kimliğinden dolayı hayatının tehlikeye girmesi, hatta horlanması bile kabul edilemez.

Ancak bunun için hemen silahlardan, ülkücü milislerden bahsetmek yerine eşit vatandaşlığı garantiye alan bir anlayıştan dem vurmak, Türkmenlerin yaşam ve adil temsil hakkı için diplomatik kanalları çalıştırmak çok daha doğru değil mi? Bu referandumla yarın bağımsızlık ilan edildiği ya da yeni bir devlet kurulduğu yok. Önemli olan herkesin hakkının gözetildiği bir düzene hem Barzani’yi hem de bağlı olduğu Bağdat hükümetini zorlamak.