Babamı 2009 yılında kaybettim.

Son günlerinde tekerlekli sandalyeye muhtaç olmuştu.

Onunla son günlerim 30 cm. yüksekliğindeki kaldırım taşları ve bina girişlerinde bulunan engelli rampaları ile yaptığımız Kırkpınar güreşlerini aratmayan gezi hatıralarımızla doludur.

Aracını kaldırımların tam engelli çıkışına park eden "kültürlü!!" Türkiyeliler ve yaya kaldırımlarına (meraya yayılan öküzler misali) park edilen araçlarla yaşadığımız stres dolu günleri de unutmadım. 

Aradan tam 12 yıl geçti.

Bugün 91 yaşındaki annemi gezdiriyorum cadde sokak.

Üstelik şehrin varoşlarında değil merkezindeyim.

Annemi oturttuğum tekerlekli sandalye önümde, 

Neyzen Tevfik ve Can Yücel şiirleri dilimde,

Bu kaldırımları yapanların yedi sülalesi hayalimde,

Geziyoruz annemle.

Engelli geçişine park eden AHLÂKSIZ araç sahibinin (içimden) yedi sülalesinin hatırını sorduktan sonra aracının ön cam sileceklerini (şey gibi!)  havaya kaldırıp etraftan geçenlerden annemin tekerlekli sandalyesini kaldırımdan indirmek için yardım istedim. 

("Şey gibi" dedim. Bilirsiniz, teşbihte hata olmaz. Adam anlasın kalitesini diye yapılmış eylemdir bu. Aracının başına döndüğünde mesajı almıştır umarım)

Memleketin aydınlık yüzleri derhal yetiştiler yardımımıza.
Annemi tekerlekli sandalyesi ile birlikte kuş gibi havaya kaldırıp yolun karşısına bıraktılar.

Can Yücel'i saygıyla anıyorum. 

"bana şiirlerinde küfür etme diyorlar usulsüz; 

lan bu kadar o.... çocuğunu nasıl anlatayım küfürsüz?”.

Zorluyorum kendimi.

Yazma Serhat..

Söyleme Serhat..

Ama olmaz ki kardeşim.

Müsaadenizle son kez birilerine daha küfretmek istiyorum. (İçimden)

Eve döndüğümüzde apartman girişinde ki engelli rampasından annemi dört kişinin yardımıyla çıkarabildim.

Küfür yasak belki ama beddua serbest nasıl olsa..

Ağrı dağı gibi duran bu engelli rampalarına izin veren yetkililer.
"Allah belanızı versin"
"Umarım yaşadıklarımın aynısını sizde yaşarsınız."

Bu engelli arazide annenizi, babanızı tekerlekli sandalye ile gezdirirken umarım görevinizi layıkıyla yapamamanın pişmanlığını yaşarsınız.
Belki de UTANIRSINIZ..
Utanma duygunuz varsa tabi.
Buradan yetkililere sesleniyorum.

Araçlarını kaldırımlara, engelli park yerlerine ve kaldırımların engelli çıkışlarına park edenler için kullanılması zorunlu olan

ŞEREFSİZ, AHLAKSIZ, ÖKÜŹ, HAYVAN gibi kelimelerin küfür sayılmamasını hasleten rica ediyorum.

Adeta yalvarıyorum.