Antik dönemde dalgıçlar

Tarihçi Plinius (M.S. 1.yy) bir tüp aracılığı ile nefes alıp veren, askeri dalgıçlardan söz etmektedir.

Mezopotamya mitoslarında; sualtı derinliklerine dalan ilk kişi, Gılgameş'tir. Bu mitos, Gılgameş Destanının onuncu tabletinde anlatılır.

Antik Yunan mitolojisinde, Theseus ile Girit Kralı Minos arasında bir tartışma geçer. Theseus deniz tanrısı Poseidon’un oğlu olduğuna inanmayan krala, bunu ispatlamak için parmağındaki yüzüğü denize atar, sonra peşinden dalarak yüzüğü ve deniz tanrıçası Amphitrite’nin kendisine hediye ettiği altın tacı su üstüne çıkarır.

Homeros, İlyada Destanında, Hektor’un arabacısı Kebriones’in savaş arabasından vurularak düşüşünü, bir dalgıca benzetir.

Heredot kitabında Skylias adlı bir dalgıçtan söz eder. Eskiçağda birçok savaşta, dalgıçların kullanıldığı bilinmektedir.

Tarihçi Tukidides, Sirakuzai şehri kuşatmasında (M.Ö. 415) Greklerin, şehrin denizle ilgisini kesmek için su altından dalgıçlara, engeller yaptırdığını anlatır.

Asur ortostadlarında, tulumlara tutunmuş olarak deniz savaşlarına katılan askerlerin işlenmiş olduğunu görürüz.

Büyük İskender, Tiros kuşatmasında (M.Ö.332) sualtı engellerini tahrip etmek için, dalgıçlar keçi derisinden yapılmış tulumlarla denize dalmışlar ve sualtı engellerini tahrip etmeyi başarmışlardır.

Tarihçi Plinius (M.S. 1.yy) bir tüp aracılığı ile nefes alıp veren, askeri dalgıçlardan söz etmektedir.

Vegetius Renatus (M.S. 385) savaş tekniği üzerine yazdığı bir eserinde, hava borusuyla donatılmış bir dalgıç başlığının izahını yapmaktadır.

Leonardo da Vinci dalgıç donanımının ve el paletlerinin resmini çizmiştir.

Fatih Sultan Mehmet de İstanbul’un fethinde (1453) dalgıçlardan yararlanmıştır.

Dr. Binnur Çelebi/ siyasetcafe.com

Kaynak: A. Ahmet Tırpan, İdol Dergisi, Sayı: 27, Aralık-2005.