İnsanlığın doğası gereği kişiler yapacağı en ufak bir işte, kendi çıkarını, kazancını veya ailesini düşünür. Yapılacak bir işte çıkar ilişkisi sadece maddi değil manevi boyutta da olabilir. 

Peki, halk oy verirken menfaatini düşünmüyor mu?

Elbette düşünüyor.

Yapılan araştırmalar, halkın büyük çoğunluğu oy kullanırken kendi öz çıkarlarına göre oylama yaptığını söylüyor. Başka bir deyişle birey oy kullanmayı hedefe giden bir araç olarak görür. Partilerin işsizlik, enflasyon ve kullanılabilir gelir gibi ekonomik vaatlerine göre halk demokratik hakkı olan oyu kullanırlar. 

Demokratik sistemle yönetilen ülkelerde, ekonomiyi kötü yönetip de iktidar da kalan bir parti ben duymadım. Zira geçtiğimiz Kasım ayı içerisinde İtalya ve İspanya’da iktidar “mali krizler” sebebiyle el değiştirdi. 

***

Türkiye için örneği 2001 yılında yaşanmıştı. 

2001 yılında rahmetli Ecevit'e yazar kasa fırlatma eylemini hatırlarsınız. 2001 Ülke ekonomik krize girmiş halk ekonomiden şikayet ediyor yazar kasa fırlatacak kadar dibe vurmuştu. 

O dönemleri yaşayan, esnafından memuruna kadar halkın ezici çoğunluğu dönemin ekonomi yönetiminden şikayetçiydi ve bu ekonomik krizin sonucunda tarihi 3 Kasım 2002 erken seçimi yapıldı.  

Seçimde 1999 seçimlerine göre Ecevit’in partisi DSP %22'den %1.30'a düşmüş, MHP ise baraj altı kalmıştı. 

Yeni kurulan AKP, “ekonomik krize çözüm, maaşlarda iyileştirme, enflasyonla mücadele ve dünyanın 10. Büyük ekonomisi olma” vaadiyle halka umut veriyordu. Halk ise kendi çıkarını düşünerek AKP’yi %34 ile tek başına iktidara taşıdı. 

***

Bugün ise halkın %70'inin ülkede bir ekonomik kriz olduğunun farkında ve ekonomi yönetiminden şikayetçi.

Toplum 2002 yılındaki gibi yine kendi öz çıkarını düşünmek zorunda. EYT'liler, Sağlık Çalışanları, 3600 ek gösterge bekleyenler, esnaf ve ülkenin %50'sini oluşturan asgari ücretle çalışan insanlar içinde bulunduğumuz ekonomik koşullardan memnun değil. Z kuşağı zaten ekonomiden, eğitimden, sosyal yaşamdan hiç memnun değil. 

Halk 2001 yılında olan mali ve siyasi krizde olduğu gibi bugün de ekonomi yönetiminden memnun değil ama yazar kasa da fırlatmıyor. Belki de halkın eylem planı değişti.