Ölülere Kur'an Okumak Doğru Mudur?
Ölüler için Kur’an okumanın hükmü nedir? Mehdi Aksu, Kur’an ve Ehl-i Beyt öğretilerine dayanarak, bu eylemin bazılarına fayda, bazılarına ise azaba vesile olabileceğini vurguluyor.
Mehdi Aksu'nun Kaleminden...
Ölmüş olanlara Kur'an okumak doğru mudur?
Dinde hükümlerin kaynağı Kur'an ve masumlardır. Bir şeyin helal, haram, farz, müstehap, mekruh oluşunun kaynağı Kur'an ve Ehlibeyt'dir. Ölülere Kur'an okunur mu, okunmaz mı, hükmü nedir sorularının cevabı Kuran'da ve Ehlibeyt hadislerinde ve müçtehitlerimizin fetvalarında aranmalıdır.
Kuran'ı Kerim akıl sahiplerine nazil olup hidayet kitabı olduğunu açıklamasına rağmen, ne yazık ki Müslümanlar onu genelde kılıflar dikerek evlerinin duvarlarına veya cenaze meclislerine yahut kabristanlara hapsetmişlerdir.
Çanta içinde duvara asılı olan Kur'an'a çocuk elini uzattığı zaman bazı cahil olan anne babalar, aman ha, sakın ha o Kur'an'dır çarpılırsın ona dokunma derler. Daha çocuk yaşta Kur'an çocuğa sevdirileceğine onun çarpan bir şey olduğu çocuğa anlatılır. Anne baba Kur'an konusunda çocuğa böyle yaklaşırsa o çocuğun ruh halini bir düşünün. Böyle bir çocuk Kur'an'a yaklaşmak ister mi artık.
Kur'an'ı sadece cenaze meclislerine ve kabristanlara hapsetmek ona yapılan en büyük zulümlerden birisidir. Nedense birçok Müslüman Kur'an'ı Kerim-i cenazeleri olduğunda hatırlarlar ve din âlimine cenaze meclisimizde çokça Kur'an okunmasını istiyoruz derler.
Oysa Kur'an ölmüş olan bazı insanlar adına okunduğunda ona fayda sağlamaz.
Okunan ayetler bazı ölmüş insanların azabını hafifletir veya kabrini nurlandırır ama bazılarının da azabının çoğalmasına vesile olur. Dolayısıyla Kur'an'ın bazı ölmüş insanların ardından okunması ona faydalı olabileceği gibi zararı da olabilir. Nasıl Kur'an bazılarının hidayetine ve bazılarının ziyana uğramasına sebep oluyorsa bazılarının da azabının çoğalmasına veya hafiflemesine sebep olur.
Dünya yaşamında Kur'an'a, hüküm ve emirlerine amel etmeyen bir insana okunan Kur'an ona neyi sağlar. Mesela ömrünü faizle, gıybetle, fitne ve fesatla geçiren ve ölen bir insana bu haramları içeren ayetler okunduğunda Kur'an ve melekler o adamın ruhuna; Şu ayetleri işitiyor musun, dünyada bunlara amel etmen gerekirken bu kavramları ihlal ettin ve amel etmedin diye onu kınarlar ve azabının çoğaltılmasını sağlarlar.
Ama insan dünya yaşamında Kur'an ile beraber olur ona amel ederek yaşarsa bir Fatiha'nın bile onun ruhuna faydası olur.
Ama ne yazık ki kendilerini aydın gören bazı zavallılar, ölmüş bir insanın ardı sıra onun adına yapılanların ona hiçbir faydası yoktur demişlerdir. Oysa bu yanlış bir düşüncedir. Zira böyle olmuş olsaydı, rivayetlerde bir insanın öldüğü ve kabre bırakıldığı gece onun adına sadaka vermeniz, iki rekât vahşet namazı kılmanız sünnettir diye buyrulmazdı. Ölmüş insanlarınızı unutmayınız, onların mezarlarına ziyarete gidiniz, onlar için dua ediniz rivayetleri bu yapılanların onlara faydasının olduğunu gösterir. Bu tür düşünceler aslı olmayan düşüncelerdir ve bir varsayımdan ibarettir.
Bu görüşü savunanlar sadece görüşlerini söylemişler ama görüşlerini ispat edecek bir delil söyleyememişlerdir.
İmam Rıza (a.s) şöyle buyuruyorlar;
“Bir insan anne ve babasının mezarına gider ve sağ elini kabre bırakarak bir fatiha süresi ve yedi Kadir süresi okursa yerinden kalkmadan, Allah o kabirde yatanın ve onları okuyanın günahlarını affeder.”
Ayetullah Seyid Sistani kapsamlı risalesinde cenaze hükümleri babında 783. meselede şöyle buyurmuştur;
"Müminlerin ve müminlerin kabirlerine ziyarete gitmek müstehaptır. Kabir ehlini ziyaret etmeye dair bir takım adaplar zikrolunmuştur. Örneğin; İnsan kıbleye doğru elini kabrin üzerine bırakarak yedi defa Kadir süresini okuması. On bir defa İhlas süresini okuması. Yasin ve Mülk süresini okuması ve diğer şeyler ki geniş çaplı kitaplarda zikrolunmuştur.
Yine Ayetullah Seyid Sistani ve diğer müçtehitlerimiz şöyle buyurmuşlardır;
"Kabirleri ziyaret etmek, Kur'an okumak, onlar adına hayrat vermek müstehaptır"
Eğer bu düşünce doğru olmuş olsaydı, şeriatta valideyn namazı diye bir kavramda olmazdı.
Dimyeri Hayatul Hayvan isimli kitabında şöyle bir olay yazmaktadır; Bir dönem Mısırın yöneticiliğini yapan sultan Ahmet b. Tulun öldükten sonra, oğlu her Cuma akşamı babasının mezarı başında Kur'an okuması için ücret karşılığı bir şahısla anlaşır. Bu şahıs her Cuma akşamı anlaşma gereği belirli bir saatte gelip Kur'an okurmuş. Bir zaman sonra artık gelmeye başlamamış. Ahmet b. Tulunun oğlu şahısın gelmediğini ve Kur'an okumadığını öğrenince, o şâhısı buldu ve neden babasının mezarında Kur'an okumadığını sordu.
Şahıs bana verdiğin ücretin tamamını sana geri iade edebilirim, yalnız benden babana Kur'an okumamı isteme dedi. Oğlu, Neden? Eğer sorun para ise iki katını verebilirim dedi. Şahıs on kat fazla da versen olmaz dedi. Bunun üzerine Ahmet b. Tulunun oğlu, ya okumama sebebini bana açıklarsın yahut aksi takdirde seni bırakmam dedi. Şahıs sonunda mecbur kalarak Kur'an okumama sebebini şöyle anlatmaya başladı; Ben birkaç Cuma akşamı babanın mezarında Kur'an okuduktan sonra bir Cuma akşamı babanı rüyamda gördüm.
Bana yalvararak, benden kendisine Kur'an okumamamı ısrar ediyordu. Ben sebebini sorduğumda bana şöyle dedi; Sen benim ruhuma Kur'an okudukça, melekler bana bu ayetleri dinliyor musun, bunlara dünyadayken amel etmen gerekirdi ama sen amel etmedin diyerek azabımı çoğaltıyorlar. Siz okunan Kur'an'ların bana faydasının olduğunu düşünerek okuyorsunuz oysa siz okudukça benim azabım çoğalıyor. Onun için bana Kur'an okumanızı istemiyorum diyordu.
Aziz kardeşlerim bu ve benzeri hadiselerde şunu gösteriyor ki, Kur'an her okunana fayda sağlamaz. Ancak ve ancak Salihlere, müminlere fayda sağlar.
Nefis Tezkiyesi kitabından sayfa 137
Selam ve dua ile...
Siyasetcafe.com
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.