Bazıları Cumhurbaşkanı’na öyle düşmanlıkta kilitlenmiş ki, yaptığı her hamleye ` Edirne`yi ENVER alacağına, BULGAR alsın` mantığı ile hareket etmektedirler.

Maalesef bu bakış Libya’ya asker gönderme hamlemizde de ortaya çıktı.

Oysa bir bilseler, aslında biz 100 yıl sonra kendi topraklarımıza asker yeniden gönderiyoruz...

…

Libya Osmanlı hâkimiyeti 360 seneden fazla kaldı.

Bu kalış o kadar sancılı ve o kadar derindi ki, Osmanlı yıkılma sürecinde de en büyük mücadellerini burada verdi. 

Osmanlı Türk Devleti Libya`ya gitmeseydi,  Libya İspanyol hâkimiyetine girer; halkı da Maltalılar gibi Arapça konuşan Katolikler olurdu. 

Libya`nın Osmanlı hazinesine hiçbir katkısı olmamasına rağmen Akdeniz hâkimiyetinden dolayı çok büyük stratejik öneme sahipti.

Geçmişte o önem deniz ticareti, denizden gelen tehditler üzerinden önemliydi, şimdiler de de deniz altından çıkan yataklardan dolayı önemli.

Osmanlı`nın  çöküş döneminde İtalya; İngiltere, Fransa gibi sömürgeci devletlerine kaptırdığı Libya`dan hiç vazgeçmemiş, onun devamı olan TÜRKKİYE Cumhuriyeti bu vazgeçmemeyi işte bugünlerde harekete geçirmektedir.

Bir asırdan beridir beklenen şeyler, yeni yeni hayata geçirilmektedir.

-Libya`nın uluslararası geçerliliği olan hükümetiyle kıta sahanlığı anlaşması,

- Libya`ya asker gönderme kararı bence son dönemlerde Türkiye Cumhuriyetinin gücünü göstermesi açısından en önemli hamlelerdir.

Türkiye bu hamleleriyle;
“Trablus, artık kaybolmuş sayılır. Buna rağmen bizden bekleneni yerine getirmek için gidiyorum.” Diyen Enver Paşa`nın ölmediğini göstermiştir, 

Türkiye bu hamleleriyle; 

Kuşçu Başı Eşrefler, Halil (Kut), Fethi ve Rauf Beyler`in ruhlarının orada olduğunu göstermektedir.

Türkiye bu hamleleriyle; Ciğerlerine kadar hastalığı kapma uğruna o çöllerde devleti için mücadele veren Mustafa Kemal`in ruhunun yine o çöllerde Mehmetçikleri ile diriltmektedir.

Evet, Türkiye yaklaşık 100 yıl sonra Libya`ya asker gönderiyor.

Bundan kim niye rahatsız olur ki?

Buna kim neden karşı çıkar ki?

Düz mantıkla yola çıkarsan 100 yıldır oraları sömürün Avrupa ülkeleri karcı çıkmalı değil mi?

Evet onlar hemen çıktı ve bağırmaya başladılar.

Çünkü onlarda artık biliyorlar ki, bu sefer sadece bağıracaklar.

Yapabilecekleri en iyi hamleleri  kendi ülkelerinde ki , Libya`nın büyük elçilerini göndermek …onu da yaptılar.

Sonra?

Sonrası TÜRKİYE ile anlaşma yollarını arayacaklar.

Bu işin başka yolu yok.

Türkiye, 1923 Lozan Muahedesi ile Libya üzerindeki haklarından vazgeçti. 

Oraya giren başta İtalyanlar olmak üzere emperyalistler binlerce sivili öldürdükleri hâlde Libya’nın bütününde senelerce hâkimiyet kuramadılar; sahilden öte geçemediler.

 Zira Osmanlı Libya`da kalırken orada zulüm değil, adalet vardı.

O adaletin sonucu Libyalılar inanın bana Türkleri en az bir Kafkasyalı kadar severler.

Türkleri sevdiği Libya’da Türkiye’ye katılmayı müdafaa eden parti bile vardı bir zamanlar.

Partiyi geçin, Libya ilk başbakanını bile bizden almıştı.

Libya bağımsızlık kazandıktan sonra kendi kadroları yoktu ve Türkiye’de valilik görevi yapan Sadullah Koloğlu hem de yeni kurulan Türk hükümetinin izniyle orada o görevi üstlenerek bir sürü süre başbakanlık yapmıştır.

Bugün `Türkiye Libya`da ne arıyor ` diye akılarınca yorum yapanlar bilsinler ki, Libya bizim için FİZAN`dır bu milletin selameti için , bekası için FİZAN`a gitmek şereftir.

Eeee Türkiye kendisini memleketin tek kurtarıcısı olarak gören ve sahipleri tarafından Türkiye`ye tehdit olarak kullanılan 76 yaşındaki bunak General Hafter`e mi bırakacak değildi ya oraları…

Evet, 100 yıl sonra Fizan`a kadar Türklerin sesleri yeniden duyulmaya başladı.

 Ama işin garip tarafı bu seslerden içimizdeki bazıları rahatsız olmaya başladı…

Dün   “Edirne’yi Enver alacağına Bulgar alsın” diyenlerle paralel bugün milli meselelerde aptalca bir şekilde hükümet düşmanlığı yapan beyni küçük, gafleti büyük tiplere de son olarak şunu demek isterim;

Beyler!

Durun heyecanlanmayın, daha yeni başlıyoruz…