Ana Vatandan Ata Yurda Yol Alan Acı

Soma'da geliyorum diyen bir facia yaşandı.

Türkiye kuytu kuyularda nefessiz kaldı, Azerbaycan'nın oksijeni kesildi.

Orada kardeş yanaklarını yakan göz yaşları , burada damla damla bizim gönlümüze indi. Acı o kadar derin, o kadar bizimdi ki çocuklar doğum günü partisinden vazgeçtiler, anneler Soma 'daki karanlık kuyulara rağmen mum yakamadı çocuklarına. Kardeş zifiri karanlıktayken bize aydınlıq düşmez dedi gönüller.

Bu defa ateş sadece düştüğü yeri değil, Türk'ün nefes aldığı her yeri yaktı, kül etti.Bütün Türk'ler aynı acıyla, aynı kalp yangınıyla Soma'da bütünleşti. Bu kez Turan ellerini tek noktada, acı, ızdırap, göz yaşı ve "yüz karası"birleştirdi.

Alnı Ak yüzü kömür Adamların hazin sonu göz yaşlarına boğarken,yüzü kara, alnı lekeli insanların arsızlığı ve yüzsüzlüğü hayretler içerisinde bıraktı bizleri.

Soma ciğerlerimizi parçalaya parçalaya çok şey öğretti bize.Hani gözümün gördüğünü başka gözler görmesin derler ya ,tam da o türden...

"Çizmelerimi çıkarayım mı ?Sedye kirlenmesin başka yaralılar da var"diyen, kömürün sadece yüzünü kararta bildiği, vicdanı tertemiz, bembeyaz adamları da gördük, "literatürde iş kazası diye bir terim var"diye ihmalkarlığının faturasını masum insanlara çıkaran utanmazlıklarla da yüz yüze kaldık.Avuçlarımızda veda kağıtları, ellerimizde son mektuplar gördük. Omuzlarımızda on beş yaşında bir çocuğun anne diye çlğlıklarının, yarım kalmış hayatının, savrulmuş hayallerinin, yaşanmamış hikayesinin ağırlığını hiss ettik.

Evet gözümüz yaşlı ,giden canlar bizim... Acımız tarifsiz, yasımız derin. Hüznümüzün adı KARDEŞ.

Ve bunca gamın arasında damarlarımızdaki asilliğin göstergesi, vefa, konuştu yine. Yaslı gönüller, ağıtlı dudaklar O'nu anmayı unutmadı... Bir az daha hüzünlü, bir az daha yorgun, çokca da azimle, gayretle Ata'mızı andık yine... Keşke o gün bu gün olsaydı der gibi...

Gözümüzün gördüklerini, başka gözler görmesin.

Yaşanmışların bir daha yaşanmaması, acıların son bulması dileği ve umudu ile Rabbim'e emanetsin Türk Dünyası... Bütün bu acıların bitişinde, ayakta, güçlü, iri ve de diri bir Türkiye var biliyorum...