Bir aziz aşağıdaki hikayede kendi tahsiliyle ilgili bir hatırasını anlatıyor:

Bir gün öğretmenimiz elindeki bir kağıtla sınıfa girdi ve kağıdı tahtanın tam orta yerine yapıştırdı.

Beyaz bir kağıttı ve ortasında siyah bir leke göze çarpıyordu.

Sonrasında kağıdı işaret ederek bize sordu:

- Çocuklar ne görüyorsunuz?

Hep ağızdan bağırdık:

- Siyah bir leke.

Öğretmenimiz kağıda baktı, sonra gözünü kağıttan ayırıp bizlere çevirdi ve dedi ki:

- Bu kadar beyazlığın içerisinde siz sadece kara bir leke mi görüyorsunuz?

O günden itibaren her zaman beyazlıklara daha çok ve daha dikkatlice bakmak için çabaladım.

Bizler böyleyiz, bir insanın veya bir olayın bütünüyle yanlış, negatif yönlerine odaklanıyoruz, halbuki daha çok doğru, pozitif  yönlerine bakmalıyız.

Bir azizle bizim aramızdaki fark budur.

Aziz sadece pozitiflere bakar.