DÜNYA    DURMUYOR…   

Dünya durmuyor, sürekli olarak bir değişim, bir dönüşüm içinde.

Bizler akşam yatıyor, sabah aynı dünyaya kalkıyoruz. Halbuki dünya hiç yatmıyor. Yatmadığı gibi geleceği de sürekli olarak planlıyor, bununla da yetinmiyor, planlarını da yaşanan olaylara göre güncelliyor, değiştiriyor.

Bizler ise milletçe yine yatıyor yine aynı dünyaya kalkıyoruz. Geleceği hiç ama hiç düşünmüyoruz.

Dünya yansa yorganımız içinde yokmuş gibi davranıyoruz ama sonuçta yaşanan bütün olumsuzluklardan en fazla yine biz etkileniyoruz.

Bu olumsuzluklar bazen ekonomik bazen de siyasi yönden bizi etkiliyordu. Fakat, son yıllarda hayatî anlamda etkilemeye başladı.

Türkiye’ye çeki düzen vermek isteyenler artık her türlü tezgâhı, oyunu hiç çekinmeden uyguluyor.

Sonuçta asker, polis, sivil onlarca insanımızın kanı akıyor, yüzlerce haneye ateş düşüyor. İnsanlar canından, sağlığından, malından oluyor.

Toplum ileriyi görmekte sıkıntı çekmeye başlıyor. Yüreklerimize, “Neler oluyor?” korkusu yerleşiyor.

Evlatlarımızı, eşlerimizi evden yollarken “Acaba akşam sapasağlam eve dönecekler mi?” diye

endişeleniyoruz.

İşte, milletçe üzerimizdeki tembellik duygusu yüzünden başımıza gelmeyen kalmıyor. Bir gün ekonomik, bir gün siyasî, bir gün de hayatî sıkıntılar yaşıyoruz.

Bizler bu sıkıntılarla cebelleşirken dünya almış başını gidiyor. Dünyanın geleceğini planlıyor, kesiyor, biçiyor, doğruyor.

Kimsenin gözünün yaşına bakmıyor. İstediğini yapamadığı zaman da yeni planlar geliştiriyor, projeler üretiyor.

Muhakkak ama muhakkak kendi düşüncelerini uygulamaya çalışıyor ve uyguluyor da…

Dünyayı çekip düzene sokuyor, kimsenin gözünün yaşına bakmıyor. Olan ise bizim gibi çok çalışmayan, geleceğini düşünmeyen milletlere oluyor.

Yaşadığımız bu sıkıntılardan, geri kalmışlıktan kurtulmak istiyorsak bir önce çalışmayı ama çok çalışmayı öğrenmeliyiz.

Bunun için de eğitim sistemimizdeki yanlışlıkları bir an önce düzeltmeli, öncelikli olarak eğitim sistemini sadeleştirmeli, yapbozdan vazgeçmeli, her şeyi değil millî ve manevî değerleri vermeye çalışmalı, kendini ve milletini düşünen, yüreğinde insan, çevre, canlı, Allah sevgisi olan insanlar yetiştirmeye çalışmalıyız.

Sonrasında zaten dünyanın durmadığını, sürekli değiştiğini bilen ve buna ayak uyduran, kendini ezdirmeyen, ezdirmediği gibi dünyaya şekil veren bir millet oluruz.

Böylece de bütün korkularımızdan kurtulur, akan gözyaşlarımız durur, mutlu yaşarız.

Bir kez daha söylüyorum, dünya durmuyor…