Ramil, Mubariz, Cengiz sonuna kadar kahramandır!

Karabağ savaşına katılmış BOZKURT askeri birliği kumandanlarından Nurettin Hoca kendisi ile yapılan bir ropörtajda kahramanlık tarifini yaparken belkide anlatmak istediği bazı  şeyleri kanaatimce yalnış cümleler kurarak anlattı.

Ve bu anlatma sırasında halkın gönlünde taht kurmuş ve benimde yakınen takip ettiğim, haklarında yazılar yazdığım Mubariz İbrahimov, Ramil Seferov ve Cengiz Mutafayev hakkında `onlar kahraman değil?` diyerek bazı savlarla gerekçeler üretti.

Nurettin Hoca onlar için şöyle diyor; `Baş kesmek kahramanlık değildir. Ben Ramil`i kahraman saymıyorum, Mubariz`i hiç saymıyorum. Çünkü Mubariz askeri nizamı bozmuş ve askeri tehlikeye atmıştır. `

Gazeteci Cengiz Mutafayev için ise `o savaşı çekiyordu peki onu kim çekiyordu?` diyerek ilginç bir yaklaşım sergiliyor.

Tüm bunları  demeside bu yazıyı yazmamı farz kıldı. Neden bir anadolu Türk`ü olarak bu yazıyı yazdığımıda kendilerine `BOZKURT` diyenler daha iyi bilirler!

Herşeyden önce BOZKURT`luğun kısa ve öze tarifini yapayım.

Bozkurt; Hürriyet abidesidir, çok konuşmaz, `o değil gerçek kahraman benim` dercesine başkalarını eleştirmez, kimseden icazet almaz  ve vatanı uğruna görevini  canıyla, malıyla, kanıyla bedel ödeyerek yapar.

Bozkurt asla rahat yatakta yatıp, sloganlar atan biri değildir.

Bozkurt ölümle savaşan ölümsüzlüktür.

Bozkurt buyken Kahraman kimdir? Kime denmeli? Ona değineyim.

Kahraman, gözünü, sözünü, kulağını, aklını doğrunun emrine verdiğini  ilan etmekten çekinmeyen insadır.

Malından, gençliğinden, hayallerinden, beklentilerinden, ulaştıklarından,  ulaşma ihtimali bulunanlardan vazgeçerek, ortaya düşüp canıyla bir doğruyu  yaşatmaya çalışan insandır, kahraman…

Cinsiyeti ve yaşı yoktur  kahramanın: Erkek de olur, kadın da, çocuk da olur, yaşlı da.

Bu açıdan evet Ramil Kahraman`dır!

Milletine, bayrağına yapılan  bir hakaret karşısında gençliğini, geleceğini, istikbalini düşünmeden yine mensup olduğu millet için gözünü kırpmadan kan akıtmıştır. Hapiste yatmıştır, asla korkaklık ve pişmanlık sergilememiştir. Bedel mi tüm bunlar?  Evet bedel ve sonuna kadar hak etmiştir kahramanlığı.

Bu açıdan evet Mubariz bir kahramandır!

Gözünü kırpmadan düşman sahasına girmiş, yıllardır esir edilen toprakları için halkının bir nefesi, bir sesi olmuş ve çıktığı yolda attığı çığlıkla canını vermiştir. Can vermek ucuz bir kahramanlık mıdır sizce? Kaldı ki Mubariz`in ölüme gitmeden önce bıraktığı mektup onun kahramanlığının delilidir. Askeri kaideleri bozma konusunda Nurettin Hoca`ya tarihte birçok örnek verebilirim. Örneğin ; Anafarlarar kahramanı Musatafa Kemal bütün askeri kaideleri bozarak ülkeyi kurmuş kahramanlık abidesi olmuştur.

Bu açıdan Cengiz Mutafayev evet bir kahramandır!

O çekim yaparken onun kimin çektiğinin ne önemi var.  O çekimleri çekenlerde elbette vatan için önemli işler yapmışlardır. Ama sonuçta ölenler kahraman oluyor. Şahadette Cengiz`e nasip olmuştur ki, sonuna kadar kahramandır.

Ölenler kahraman sayılır diyorum ki, Nurettin Hoca`nın röportajında katıldılğım yegane fikri budur. Ve bu açıdan halen yaşayan birinin  şahadet şerbeti içmişleri hakir görmesi ne kadar doğrudur. İşte konunun başında dediğim yalnış yaklaşımda budur.

Hoca`nın röportajında bir çok çelişki var onalara tek tek değinmeyeceğim.

Kahramanlık aslında çok kolay, çok da zor bir gerçekliktir. İnsanlar hiç farketmeden hürgün kahramanlık sergilerler veya tam tersini sergilerler.

Örneğin;

Yolda yürüken bir karıncaya basmamak hassasiyetine bürünen insan kahramandır, bastığı yerleri önemsemeyen ise korkaktır.

Yolda karşıdan karşıya geçen bir yaşlıya yardım eden genç kahramandır, tam tersi ise korkaklıktır, acizliktir.

Kahraman, tenkit eden değil, aklı, yüreği ve eliyle milletine destek verendir.

Kahraman, iç dünyasındaki tohumun dış dünyasında filiz vermesi için zaman denilen besleyici suya ihtiyaç duymaz.

Haram lokma yemeyen kahramandır.

Devlet malı, yetim malı, vakıf malı yemeyen kahramandır.

Kimsenin namusuyla oynamayacak kadar, kimseye iftira etmeyecek kadar  iradeli ve nefsine mahkum değil hâkim olan insan, kahramandır.

Zor şartlar altında da, nefsine, ırzına, namusuna sahip çıkabilendir, kahramandır…

Kısacası kahraman; insanın nefsine  karşı verdiği mücadelede kanzandığı her hayırlı ameldir.

Hocanın anladığı açıdan vatan kahramanlığı ise benim gözümde düşmanı ve düşmanlıkları büsbütün yok eden, yada  ümitlerini ortadan kaldıran bir iradenin ve mücadelenin üyesine denir.

Kahraman, düşmanın çirkin oyunlar, akıl almaz işbirlikleri ve güç birlikleri karşısında, kızsa da, üzülse de bezginlik ve yılgınlık getirmeyen kişidir.

Bu yüzden mensup olduğu milletin insanına kendi devleti Kahramanlık madalyası verirse bunu zamanın şartlarıyla değil  `işgal olmuş topraklarda kahramanlık olur mu?` mantığı ile değil doğrudan gurur ve sahiplenme arzusuyla değerlendirmelidir.

Kendilerine BOZKUR diyenler yoksa KÜRŞAD ihtilaini bilmez ler mi?

Kürşad hangi şartlarda, niye Çin sarayına girmiş bilmezler mi?

Evet Mübariz KÜRŞAD`dır. Yeterki onu anlayacak Türk Budun`u olsun.

Atların eşek , kurtların sırtlan,  aslanın buzağı doğurduğu görülmemiştir.

Kahraman babaların, anaların, kahraman çocukları olur; kahraman dedelerin ve ninelerin kahraman torunları olur.

Sırf bu açıdan evet Ramil`ler, Mubariz`ler, Cengiz`ler kahramandır.

Ruhları şad olsun !

Selçuk Düzgün