İnsanlık tarihi kadar eski olan Türklerin ana vatanının neresi olduğunu çocukluğumdan beri merak etmişimdir. Yapmış olduğum küçük küçük araştırmaların sonuçlarına bakınca anladım ki Türklerin ana vatanının kesin bir sınırını çizmek mümkün değil.

Bunun nedeni de, Türklerin tarihin başlangıcından itibaren çok geniş bir alana yayılmış olmalarıdır. Altay Dağları’ndan Urallar’a kadar uzanan ve Hazar Denizi’nin Kuzeydoğu bozkırlarından tutun Tanrı Dağları’na kadar uzanan çok geniş bir bölgenin Türk boylarının yaşadığı ana vatan olduğu görülmektedir.

Türkler, sosyal yaşayışları gereği olarak göçebe bir hayat sürdükleri için Balkanlar’dan Çin Seddi’ne, Sibirya bozkırlarından Tanrı Dağları’na kadar çok geniş bir coğrafyaya egemen olmuşlardır.

Tarihin bu eski dönemlerinde Türk kelimesi, millet olarak değil, daha çok Türklerin yaşadığı bölge ismi olarak kullanılmıştır. Çünkü, Türkler, çok sayıda boydan, aşiretten oluşmuş ve gerçekten çok büyük bir coğrafyada hüküm sürmüşlerdir.

Türklerin yaşadıkları bu topraklara zamanla Türk vatanı denmiş, burada yaşayan çok sayıdaki Türk boyuna ve aşirete de “Türkler” denmeye başlanmıştır.

Bu döneme kadar, her boy her aşiret kendi ismiyle anılmış. Zamanla birliği ve akrabalığı ifade eden “Türk budunu” kelimesi kullanılmaya başlanmıştır. Böylece, Türk boyları arasında siyasî birlik sağlanmıştır.

Bu bilgilerin yazılı ilk kaynakları, Çinlilere aittir. M.Ö. XIV. yy’de “Tik” veya “Tikler” kelimeleriyle Türk ismi ilk defa kullanılmış. Çin hükümdarları, Türklerden bahsederken “Tu-Kiu” ifadesini kullanmışlardır. M.Ö. 1328 yılında “Türk” kelimesi ilk defa yazılı olarak kullanılmıştır.Yine M.S. VIII. yy’de dikilen Göktürk Yazıtları’nda Türk kelimesini kendimiz ilk defa kullanmışız.

Türk isminin kullanımıyla ilgili birçok görüş bulunmaktadır.Bunlardan en belirgin olanları şöyledir:

“Targitab”, Heredotos tarafından doğu kavimlerinden biri olarak kullanılmış.

“Togarma”, Tevrat’ta adı geçen bir kavmin ismidir.

“Tyrkae”, İskit topraklarında doğdukları söylenen bir topluluk için kullanılmıştır.

“Turukha” veya “Thrak”, eski Hint kaynaklarında kullanılmıştır.

“Turukku”, eski Ön Asya’da çivi yazılarında görülmüştür.

Yukarıda bahsettiğimiz kelimelerin hepsi farklı toplumların, farklı zamanlarda “Türk” milletine karşılık olarak kullandıkları kelimelerdir.

“Türk” kelimesi, devlet ve millet ismi olarak ilk defa M.S. VI. yy’de kurulan, Kök-Türk Devleti tarafından kullanılmıştır.

Mitolojik kaynaklara göre, Nuh peygambern üç oğlunda biri olan Yafes’in sekiz oğlundan birinin ismi, Türk’tür. Yafes ölürken tahtını, Türk’e bırakır. Böylece Türk milleti oluşur ve dünyaya yayılır.

Görüldüğü gibi Türk milletinin tarihi, kökeni için birçok görüş bulunmaktadır. Bunlardan anladığımız en önemli sonuç, Türkler, tarihin başlangıcından beri vardır, güçlüdür, onurludur, büyüktür ve Allah’ın izniyle sonsuza kadar da var olacaktır.

Bunu, özellikle Türk milleti yoktur diyenlere söylüyorum. Okuyun! Okuyun ki neye, kime ait olduğunuzu bilin ve geçmişinize sahip çıkarak, güçlü bir geleceği hazırlayın.