Bizi bu dünyaya getiren onlardır ve sonlanmadıkça gelmeye ve gitmeye mahkumuz.

Ezelden beri bu doğum-ölüm çarkında kısılıp kaldık. Bazılarımız istek ve arzuları yok etmekle özgürleşeceğimizi bilsek bile yanlış yolu izlemekteyiz.

İsteklerimizin kaçını gerçekleştirirsek, o kadar azaldıkları düşüncesindeyiz. Halbuki istek ve arzularla ilgili olarak yaptığımız bu maddi hesaplamaların maalesef manevi dünyada hiçbir geçerliliği yoktur. Çünkü bir istek gerçekleşti mi, katlanarak yenilerini doğurur.

Örneğin aşıksınız ve arzu ettiğiniz kız veya erkek duygularınıza karşılık verdi; arkasından onunla beraber olmak, aynı çatı altında yaşamak, evlenmek vb. istekler bunları takip ediyor; sonra da güzel ve sağlıklı birkaç çocuk... ve liste böylece uzayıp gidiyor.

 Hayatınıza bir göz atın. İstekleriniz bitecek gibi mi? Yoksa katlanarak artıyor mu?

Çünkü şu bir gerçektir ki bir istek yenilerini doğuruyor.

Böylece zihin ağırlaşıyor. Enerji ve gücünü tamamen tüketiyor.

Ve böylece mutsuz olmamıza yol açıyor.

Omuzlarınızda ağır bir yük olarak taşıdığınız bu istek ve arzulardan sadece vazgeçince, hafif olacaksınız. Başka bir yolu yoktur.

Bunu yapmaya çalışın. İstekleri azaltın. 100 isteğiniz mi var? 10 tanesinden vazgeçmekle başlayın, 90 kalsın; sonra da 80 ve böyle yok edinceye kadar devam edin.

Ezelden beri gelip gidiyoruz ve sayısız istek biriktirdik; ve şimdi de sadece birinden vazgeçmek bile bize çok zor geliyor. Çünkü bunun pratiğini, uygulamasını hiç yapmadık. Ama alışkanlık haline getirdiğiniz an bu otomatik olarak gerçekleşecektir; fazla çaba sarf etmeden kolaylıkla vazgeçebileceksiniz.

Maddi dünyada bile bu böyle değil mi? Başlangıçta her şey çok zor.

Yaşam zor, evlilik zor...

Çalışmak, para kazanmak, yemek pişirmek, hatta yemek yemek bile çok zor...

Uzaya roket fırlatıyoruz...

sigara içiyor veya alkol tüketiyoruz,

veya dişlerimizi fırçalıyoruz...

Bir kez ivme kazanan bu uygulamaları durdurmak artık çok zor bir hal alıyor; ve tüm bunların başlangıç noktası neydi?

Roket ivme kazanıp hareketine otomatik olarak devam etmeden önce,

Sigara içmeyi veya alkol tüketmeyi alışkanlığa dönüştürmeden önce,

Hatta yürümeyi öğrenmeden önce ne yaptık?

Düzenli uyguladık, pratik yaptık.

Narin bedenimiz düştükçe incinmesine rağmen, yürümek ve ayağa kalkmak için çabaladık ve sonunda başardık...

Manevi uygulamalara da bu şekilde yaklaşmalıyız. İlk kesinlikle zor gelecektir, ama sabırla uygulamaya devam ettikçe her şey kolaylaşacaktır. Yeni bir işe girmişçesine... Başlangıçta işleyişi, sistemi öğrenmek için biraz enerji sarf edeceksiniz. Ama sonunda o eylemin esiri olacaksınız. Uyuşturucu gibi, dozunun artmasını talep edeceksiniz. Öyle ki bir gün manevi uygulama yapmak için zaman ayırmadığınızda, bir şeyler eksikmiş gibi hissedeceksiniz.

Bir yerden başlayın!

Yakamızı bırakmayan istek ve arzulardan kurtulmak için zor da olsa ilk ve en önemli adımı atın!

siyasetcafe.com