Akıllıyı ve bilgiliyi yönetmek zordur. Ancak en isabetli sonuç akıllı ve bilgili insanlarla yola gidildiğinde alınır. Düşünce kuruluşları, işinin uzmanı akıllı ve bilgili insanları bir araya getirerek düşünce üretirler. Bilim dünyasında da bu metod izlenir.

Hatta ileri ülkeler dünyanın en iyi bilim insanlarını bir araya getirilmesiyle daha şumullü araştırma yapılabildiğini bize göre daha erken görebilmişlerdir. Tek tek masa başı çalışmak yerine, disiplinler arası veya bir konu üzerinde çok sayıda bilim insanının çalışmalarını, görüş ve düşüncelerini birleştirerek daha büyük mesafe katetmişlerdir.

Bu davranış ve düşünce tarzı tarih boyunca felsefecilerin, teologların, ileri bilim ve araştırma merkezlerinin tarzı olmuştur. Tartışmalar ve tecrubi sonuçlara doğru ulaşmada çok önemli olmuştur. Geri kalmış toplumların en büyük problemi mutlak akla hizmette zayıf kalmalarıdır.

Nasıl ki "Bir elin nesi var,...", "Birlikten kuvvet doğar." sözleri doğru ise, insani faaliyetler akıllı insanların katkıları sonucu yol alıyorsa az zamanda çok yol almak ve daha ileri bir başarıya ulaşmak mümkündür. Böyle yapmayıp liyakat sahibi insanların yönetilmesi zor vehmiyle uzak tutulup, kendisine kayıtsız şartsız biat edecek ve bütün hedefi konumunu koruyacak şartlar sağlamayı hedefleyen insanlar geri kalmanın önemli bir sebebidir.

Akıllı, ahlaklı, karakterli ve liyakat sahibi zevatla yapılacak işi, yönetimi kolay olması için vasıfsız insanları tercih etmek aslında bir güven eksikliğidir. Gerikalmış ülkelerin önemli bir problemi kapasiteyi kıskanmak, kapasiteden korkmak ve izole edip fonksiyonsuzlaştırmaktır.

Bunun faturası hepimize çıkmaktadır. "Ben yanlış yaparsam ne yaparsınız sorusuna sahabenin cevabı: "Önce elimizle, olmazsa dilimizle, o da olmazsa buğuz ederiz" anlayışından geldiğimiz yer ibreti alemdir.

Halbuki dost acı söyler fakat faydalı ve doğru söyler. Ne mutlu gerçek dostun farkında olanlara. Tarih, felsefe, ekonomi, teknoloji ve nanoteknoloji çağında yaşıyoruz. Tarım toplumunun yerelin dışına çıkamamış anlayış ve kavrayışıyla yapılan siyaset ancak yerel ve geleneksel hazları tatmin edebilir. Toplum üzerinde kalıcı, kavrayıcı, doyurucu ve nüfuz edici ve aydınlatıcı olamaz.

Moedern dünyada var olma iddiasında olanlar entellektüel siyaseti ancak çağın bilim, ilmi ahlak ve felsefesinden habersiz değil bu değerleri özümsemiş ve hazmetmiş bir siyasi heyetle başarabilirler.

Marifet; aydın, akıllı. ahlaklı ve karakterli bir heyetle zor da olsa çağın siyasetini yürütebilmektir.